Σεμινάρια δραματοθεραπείας με θέμα τη Γυναίκα με την Βάσω Παπάλη.

Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στη σύγχρονη γυναίκα και τις θεές του Αρχαιοελληνικού Δωδεκάθεου;

Οι μύθοι για το θηλυκό στοιχείο, είναι το μέσον που μας βοηθά να κατανοήσουμε τα αρχέτυπα που λειτουργούν μέσα στην ψυχολογία και την προσωπικότητά μας. Μπορεί να είναι πολύ μακρινοί μέσα στο χρόνο αλλά εμπεριέχουν αιώνιες αξίες. Οι μύθοι δημιουργήθηκαν για να εμπνεύσουν τότε όπως και τώρα, υπενθυμίζοντας την ιερότητα της ύπαρξης.

Κύκλοι εργασίας με αντικείμενα προσέγγισης την Άρτεμη, την Αθηνά, την Αφροδίτη, την Ήρα, την Δήμητρα, την Περσεφόνη προσφέρονται για παρακολούθηση αυτόνομα αλλά και σε μία συνέχεια με ευρύτερο αποτέλεσμα και σφαιρικότερο φάσμα αποκαλύψεων.

Σεμινάριο: B΄ Κύκλος Αθηνά

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013 από τις 10:00 έως τις 19:00

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013 από τις 10:00 έως τις 19:00

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013 από τις 14:00 έως τις 19:00

Βασιλική Παπάλη - Βιογραφικό σημείωμα

Η Β.Παπάλη κατάγεται από τη Σέριφο των Κυκλάδων και γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Αθηνών στο Τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι με τίτλο “Ψυχανάλυση και Λογοτεχνία” (Paris VII,1986) στην έδρα της ψυχαναλύτριας Julia Kristeva. Επιστρέφοντας στην Αθήνα και ενώ εργάζεται στην διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας, ξεκινάει την εκπαίδευση στη Δραματοθεραπεία από το Σύλλογο Δραματοθεραπευτών Ελλάδας, και παράλληλα φοιτά στο Θεατρικό Εργαστήρι του Κ. Καζάκου (1994).

Το 1998 σκηνοθετεί την παράσταση “Τίτα Λου” που παρουσιάστηκε από το «Θέατρο των Νέων» στο χώρο του Γ. Κακλέα. Από το 1994 δραστηριοποιείται εθελοντικά στο χώρο του Ελευθεριακού Συνδέσμου Απεξάρτησης και συνεχίζει με ομάδες θεραπείας τοξικοεξαρτημένων ατόμων.

Το 2008 πήρε μέρος στην παράσταση “Σαν τίποτα να μην είχε γίνει”, που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Ελευ.Συν.Α., και παρουσιάστηκε στο “Θέατρο της Ημέρας” στην Αθήνα και στο Δημοτικό Θέατρο Αιγίου.

Το 2009 πήρε μέρος στην παράσταση “Για ένα ζευγάρι ρόδα” με τη θεατρική ομάδα Τέτιγξ, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Σαντορίνης.

Από το 2005 εργάζεται με τα “Τελετουργικά των θεαινών της Αρχαίας Ελλάδας”, σύλληψη που πραγματοποιήθηκε και εξελίχτηκε μέσα από την πτυχιακή της εργασία στη Δραματοθεραπεία, σε ατομικές συνεδρίες αλλά και σε ομάδες γυναικών.

Έχει λάβει μέρος σε πλήθος σεμιναρίων και συνεδρίων Θεάτρου, Χορού, Δραματοθεραπείας, Θεραπείας μέσω της Τέχνης (art therapy, dance movement therapy) και Ψυχιατρικής, συνεχίζοντας μέχρι σήμερα την επιμόρφωσή της.

Έχει ασχοληθεί με την αγωγή του σώματος μέσα από το κλασικό μπαλέτο, το σύγχρονο χορό, τη yoga και τις πολεμικές τέχνες. Είναι μητέρα τριών παιδιών.