Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Bianca Kennedy στην Ελλάδα, με τίτλο "It was safer burning", στο πλαίσιο της φιλοξενίας της καλλιτέχνιδας στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια του Ιουνίου-Ιουλίου 2025.

Η Γερμανίδα καλλιτέχνιδα Bianca Kennedy, που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, διερευνά μέσω του έργου της τις δυναμικές της εξουσίας. Αυτή η έκθεση επικεντρώνεται εκ νέου στη θεματολογία της προηγούμενης έκθεσής της "retreat" στην Galerie Krinzinger στη Βιέννη, εστιάζοντας στην έννοια της διαμαρτυρίας ως βαθιά προσωπικό συναίσθημα. Χρησιμοποιώντας το επαναλαμβανόμενο μοτίβο του "κουνελιού", η Kennedy αποτυπώνει τις ιδέες που την απασχολούν χρησιμοποιώντας ευρεία γκάμα μέσων: ζωγραφική σε ξύλο, σε χαρτί και βίντεο.

Η νέα σειρά έργων της συνδέεται με τη θεμελιώδη παράδοση της ουτοπικής σκέψης στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Η έκθεση με τίτλο "It was safer burning" χρησιμοποιεί τον μύθο όχι ως διαφυγή, αλλά ως αντιπαράθεση. Τα έργα διερευνούν πώς η διαμαρτυρία, η απόσυρση και η εκδίκηση μπορούν να συνυπάρχουν σε μία, ενιαία μορφή. Μέσα από το υβρίδιο Νέμεσης-Κουνελιού, το χαριτωμένο γίνεται απειλητικό, το εύθραυστο μετατρέπεται σε στρατηγικής σημασίας. Τα κουνέλια αυτής της σειράς δεν λειτουργούν ως μεταφορά αθωότητας· είναι μέσα ιστορικής ευαισθησίας και αντίστασης. Η σιωπή τους δεν είναι υποταγή. Η απαλότητά τους δεν είναι ασφάλεια.

Στο έργο της, η Kennedy, αντί να παρουσιάζει την ουτοπία ως μια μακρινή ή τελειοποιημένη κατάσταση, τη μεταχειρίζεται ως ένα κριτικό εργαλείο: έναν τρόπο αντίστασης, μια μέθοδο επαναπροσδιορισμού του τι μπορεί να σημαίνει η δικαιοσύνη. Στο πλαίσιο αυτό, η εκδίκηση δεν είναι το αντίθετο της ελπίδας· είναι το αποτέλεσμα της συστηματικής άρνησής της. Το φανταστικό μέλλον εδώ δεν είναι αρμονικό ή πλήρες, αλλά επίμονα ανοιχτό: Τι συμβαίνει όταν η μνήμη αρνείται να σωπάσει; Τι ακολουθεί όταν η απαλότητα παύει να υπακούει και αντιστέκεται; Ποιοι νέοι κόσμοι καθίστανται πιθανοί όταν η εξουσία διακόπτεται από εκείνους που αγνοεί;

Στην κλασική μυθολογία, τα κουνέλια δεν κατείχαν κανένα συμβολικό κύρος. Θεωρούνταν παθητικά, αναπαραγωγικά, περιφερειακά. Στην ποπ κουλτούρα, αυτή η ιδέα συνεχίστηκε: γλυκά, απαλά, έτοιμα να εξαφανιστούν. Αυτή η σειρά έργων ξεκινά εκεί που τελειώνει αυτή η παράδοση. Η έκθεση "It was safer burning" επαναπροσδιορίζει το κουνέλι ως μορφή μαρτυρίας, αντίστασης και μνήμης. Εμπνεόμενο από τον μύθο της Νέμεσης, της θεάς της ανταπόδοσης και της ισορροπίας, το έργο χτίζει έναν υποθετικό οπτικό κόσμο όπου η προσωπική διαμαρτυρία, η καθυστερημένη δικαιοσύνη και η αυτοδιαχειριζόμενη απόδοση ευθυνών γίνονται ορατές. Η Νέμεση δεν φέρνει ειρήνη, αλλά ισορροπία· έρχεται όταν η δικαιοσύνη έχει αποτύχει και η νομιμότητα έχει αναβληθεί για καιρό. Τα κουνέλια σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι συμβολικά υποκατάστατα της αθωότητας· είναι όργανα αυτοδικίας, υπενθυμίσεις πως η ανταπόδοση είναι επίσης μια μορφή μνήμης.

Εγκαίνια: Πέμπτη 3 Ιουλίου 2025 18.00 - 21.00