Η γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση της Πέγκυς Κλιάφα με τίτλο "Healing the Grid / Θεραπεύοντας το Πλέγμα", μια εγκατάσταση βασισμένη στις διασταυρώσεις της τέχνης και της ιατρικής, σε επιμέλεια της Δρ. Σωζήτας Γκουντούνα.

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια: "Το πολεοδομικό πλέγμα είναι ο σιωπηλός δικτάτορας της νεωτερικότητας. Δομεί τις πόλεις μας, τις οθόνες μας, ακόμη και τα ιατρεία μας. Από τις αμείλικτες ορθές γωνίες του ορίζοντα του Μανχάταν μέχρι την κλινική ακρίβεια των φαρμακευτικών συσκευασιών, το πλέγμα επιβάλλει μια ψευδαίσθηση τάξης στο χάος της ζωής. Ωστόσο, κάτω από το ορθολογικό του επίχρισμα κρύβεται ένα παράδοξο - συντηρεί και πνίγει, θεραπεύει και ελέγχει ταυτόχρονα."

Στην ατομική της έκθεση, Healing the Grid, το έργο της Πέγκυς Κλιάφα αντιμετωπίζει αυτή τη δυαδικότητα, αντλώντας από το αρχαίο ζιγκουράτ ως αντισύμβολο στην επίπεδη, καταπιεστική λογική του σύγχρονου πλέγματος.

Η έκθεση δεν παρουσιάζει απλώς μια αισθητική αντίθεση μεταξύ δύο μορφών (το άκαμπτο πλέγμα και το ανοδικό ζιγκουράτ), αλλά σκηνοθετεί μια φιλοσοφική και ιστορική αντιπαράθεση. Το ζιγκουράτ, μια ιερή κατασκευή από τη Μεσοποταμία, αντιπροσωπεύει έναν διαφορετικό τρόπο κατανόησης του χώρου, της υγείας και της κοινωνίας - έναν τρόπο που ήταν ολιστικός, στρωματοποιημένος και πνευματικά εμπλεκόμενος. Εντωμεταξύ, το μοντερνιστικό πλέγμα, με την ψυχρή του αποτελεσματικότητα, αντανακλά τη σύγχρονη κατάστασή μας: έναν κόσμο όπου οι συστημικές κρίσεις υγείας - ρύπανση, αστική αποξένωση, επιδημίες ψυχικής υγείας - αντιμετωπίζονται όχι με δομικές αλλαγές, αλλά με χάπια, γρήγορες λύσεις που καλύπτουν αντί να διορθώνουν. Το έργο της Κλιάφα, βαθιά εμπλεκόμενο στις διασταυρώσεις της τέχνης και της ιατρικής, διερευνά αυτή την κατάσταση. Τα έργα τέχνης και οι εγκαταστάσεις της διαλύουν το άκαμπτο πλέγμα σε αισθητικές και παλλόμενες μορφές, υποδηλώνοντας ότι η αληθινή θεραπεία δεν απαιτεί περισσότερο έλεγχο, αλλά μια αναδιαμόρφωση - μια ανάβαση, όπως τα επίπεδα του ζιγκουράτ, προς έναν πιο ολοκληρωμένο, πνευματικό και αισθητικό τρόπο ύπαρξης.

Η εποχή μας ορίζεται από μια φαρμακευτική εξάρτηση που αντικατοπτρίζει τη λογική του πλέγματος: αντί να αντιμετωπίζονται οι βαθύτερες αιτίες της ασθένειας —υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αποξενωτικές συνθήκες εργασίας, κοινωνικός κατακερματισμός— παρέχονται χημικές διορθωτικές αγωγές. Αντικαταθλιπτικά για την απελπισία που προκαλείται από τον ύστερο καπιταλισμό, στατίνες για καρδιές που επιβαρύνονται από επεξεργασμένες δίαιτες, αγχολυτικά για μυαλά που καταπονούνται από υπερ-συνδεσιμότητα. Το πλέγμα, με αυτή την έννοια, δεν είναι απλώς μια αρχιτεκτονική αρχή αλλά μια μεταβολική — ένα σύστημα που διαχειρίζεται τα συμπτώματα αγνοώντας την ασθένεια.

Η έκθεση ξεδιπλώνεται ως διάλογος μεταξύ της επιβαλλόμενης τάξης του πλέγματος της πόλης και της οργανικής αλλά και αλγοριθμικής λογικής του σώματος· δεν είναι απλώς μια αισθητική έρευνα, αλλά μια κριτική σκέψη για το πώς τα αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά ιδανικά της νεωτερικότητας εγγράφονται στη σάρκα — τόσο στο πολιτικό σώμα όσο και στο φυσικό σώμα. Στο όραμα της εικαστικού, το πλέγμα δεν είναι πλέον απλώς μια δομή, είναι μια ζωντανή, αναπνέουσα οντότητα, ένας χάρτης τόσο της πόλης όσο και του εαυτού.

Το πλήρες κείμενο της Δρ. Σωζήτας Γκουντούνα, διδάκτορος Ιστορίας της Τέχνης, γράφτηκε με αφορμή την επικείμενη ατομική έκθεση της Πέγκυς Κλιάφα στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη – Πλατεία Κολωνακίου 20, Αθήνα 10673. 

Εγκαίνια: 11 Σεπτεμβρίου 2025, 6-9 μ.μ.